Απόφαση του Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ 21/8/14 για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Τροπολογία ΥΔΜΗΔ και νέα εγκύκλιος.

Συνάδελφοι,
στις 21/8/2014 το Γενικό Συμβούλιο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. συνήλθε - βάσει των οριζόμενων στο καταστατικό της- και με απόλυτη πλειοψηφία ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ:

1) Την προκήρυξη Απεργίας – «Αποχής»:

i) από όλες τις διαδικασίες που σχετίζονται με την αξιολόγηση στο Δημόσιο, σε όλα τα επίπεδα αυτής και συγκεκριμένα, αλλά όχι περιοριστικά:

(α) από την έκδοση αποφάσεων επιμερισμού των ποσοστώσεων του άρθρου 7 παρ.5 του π.δ. 318/1992.

(β) από τη σύνταξη και υποβολή εκθέσεων αυτοαξιολόγησης.

(γ) Από τη σύνταξη και υποβολή εισηγήσεων αξιολόγησης (άρθρο 14 του π.δ. 318/1992).

(δ) από τη σύνταξη και υποβολή εκθέσεων αξιολόγησης (άρθρο 14 του π.δ. 318/1992).

(ε) από τη συμμετοχή σε Ειδικές Επιτροπές Αξιολόγησης σε κάθε Υπουργείο (άρθρο 24 του π.δ. 318/1992).

(στ) οποιαδήποτε άλλη ενέργεια, που συνάπτεται με τη διαδικασία αυτή, όπως παροχή στοιχείων από τις Διευθύνσεις Διοικητικού/Προσωπικού κλπ

ii) Από όλες τις διαδικασίες υλοποίησης της ατομικής αξιολόγησης ....

iii) Από όλες τις διαδικασίες επαναπροσδιορισμού με νέα κριτήρια της μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου σε αορίστου χρόνου του Ν. 4250/14.

Η απεργία θα εκκινήσει την 30η Αυγούστου 2014 έπειτα, δηλαδή, από την πάροδο τεσσάρων εργασίμων ημερών από την κοινοποίηση εξωδίκου δηλώσεως της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. στα αρμόδια Υπουργεία, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και λοιπές υπηρεσίες, δια της οποίας γνωστοποιούνται το περιεχόμενο της αποφάσεως αυτής και τα αιτήματα της Α.Δ.Ε.Δ.Υ., ενώ σε περίπτωση μη ικανοποίησης αυτών θα συνεχιστεί μέχρι τη λήξη της διαδικασίας αξιολόγησης, όπως αυτή περιγράφεται στο άρθρο 32 του νόμου 4250/2014, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 250 του νόμου 4281/2014 και πάντως μέχρι την 1η Νοεμβρίου 2014. Για το λόγο αυτό, η Εκτελεστική Επιτροπή εξουσιοδοτείται διά της παρούσας, όπως προβεί σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες για την εκτέλεση της απόφασης αυτής και να ρυθμίσει κάθε διαδικαστικό ή μη θέμα, που ανακύπτει κατά την εφαρμογή της.

Η έκθεση της TEC Α.Ε. και ένα σχόλιο

Τελικά σύμφωνα με τους "Δείκτες Κυριαζή" το Παν. Πατρών χρειαζόταν 404 Διοικητικούς υπαλλήλους. Κατ' άλλους όμως χρειάζεται 544 ή 659 ανάλογα (βλέπε τον ακόλουθο Πίνακα).

	Πρόταση από ΑΕΙ στους υποβληθέντες οργανισμούς	ΠΡΟΤΑΣΗ TEC S.A
ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ	1.134	736
ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ	597	514
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ	691	968
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ	376	158
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ	544	659
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ	400	353
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ	411	299
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ	335	398

Η αναλυτική έκθεση της TEC S.A. που κατατέθηκε στην Βουλή είναι εδώ. Παραθέτουμε επίσης για την ενημέρωση κάθε ενδιαφερόμενου και την έκθεση της ΑΔΙΠ (με τα Παραρτήματα). Παράλληλα αναρτούμε και σχετικό κείμενο - σχόλιο του κ. Παναγιώτη Σωτήρη, μέλους της ΕΓ της ΠΟΣΔΕΠ.

Η Ομάδα Διαχείρισης 

Στατιστικές αλχημείες για να δικαιολογηθούν οι μαζικές απολύσεις στα πανεπιστήμια

Του Παναγιώτη Σωτήρη

Η περιβόητη «Έκθεση Αξιολόγησης» των ελληνικών ΑΕΙ ως προς τις διοικητικές τους δομές, η οποία πληρώθηκε 115.500 ευρώ στην ιδιωτική εταιρεία TEC S.A. και η οποία υποτίθεται ότι θα έδινε τη δυνατότητα να γίνουν «διορθωτικές παρεμβάσεις», ώστε να αποτραπούν οι απολύσεις διοικητικών υπαλλήλων, στην πραγματικότητα είναι μνημείο οργουελικής κυνικής αλχημείας για να δικαιολογηθούν οι απολύσεις.

Η έκθεση ξεκινάει παραθέτοντας τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους ως προς τις αναλογίες διοικητικού προσωπικού ανά αριθμό φοιτητών και ακαδημαϊκού προσωπικού ανά αριθμό διοικητικών. Χρησιμοποιεί δύο πεδία αναφοράς: ένα που αφορά του εθνικούς μέσους όρους και έναν που αφορά ένα επιλεγμένο δείγμα ευρωπαϊκών πανεπιστημίων. Τα αποτελέσματα είναι συντριπτικά. Στην Ελλάδα έχουμε 1,39 διοικητικούς υπαλλήλους ανά 100 ενεργούς φοιτητές, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 6,2 διοικητικοί / 100 φοιτητές και στο επιλεγμένο δείγμα πανεπιστημίων 7,91 διοικητικοί / 100 φοιτητές. Επίσης, στην Ελλάδα έχουμε 22 διοικητικούς υπαλλήλους ανά 100 μέλη διδακτικού προσωπικού όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 87 διοικητικοί / 100 διδάσκοντες και για το επιλεγμένο δείγμα πανεπιστημίων 140 διοικητικοί / 100 διδάσκοντες.

Οι ‘’αιώνιοι φοιτητές’’ και η αθάνατη ηλιθιότητα

του Παναγιώτη Μαυροειδή

 

Ήταν  άνοιξη του 1986, όταν ο Αντώνης Σαμαράκης, πεζογράφος της μεταπολεμικής γενιάς, διανύοντας το 67^ο έτος της ηλικίας του, πέρασε την πύλη της Ιατρικής Σχολής Αθήνας  και εξέφρασε στην διοίκηση της σχολής  την επιθυμία του να γίνει δωρητής σώματος.  Όχι έτσι ξαφνικά. Κάποια χρόνια πριν, σε προχωρημένη ηλικία, πλήρης ημερών, αναγνώρισης, κύρους και επιτυχιών, είχε αποφασίσει να γίνει φοιτητής της Ιατρικής. “ Έφευγε-έγραφε ο τύπος της εποχής- κρυφά από την οικογένεια του  και πήγαινε να παρακολουθήσει μάθημα ανατομίας, καθήμενος  πάντα στην ίδια θέση”.

 Ας κρατήσουμε αυτή την  εικόνα, με αφορμή τα στρατιωτικά ανακοινωθέντα του Υπουργού Παιδείας Α. Λοβέρδου για την εφαρμογή του νόμου περί διαγραφής των ‘’αιωνίων φοιτητών’’.

 Ένας αιώνας χωράει 100 ολόκληρα χρόνια. Άρα, όταν ακούμε ‘’αιώνιοι φοιτητές’’,  ο νους πηγαίνει σε  γηραλέους  μοχθηρούς  τύπους γεννημένους περί το 1910, μόνο που αντί για χαμομήλι, πίνουν παραδόξως …φραπέ. Ο Αντώνης Σαμαράκης είχε γεννηθεί το 1919, άρα, με βάση και το παράδειγμα, τα πράγματα φαίνεται να κουμπώνουν και οι ένοχοι να αποκαλύπτονται γυμνοί στη διψασμένη για απόδοση δικαιοσύνης κοινωνία, που κατά τα άλλα ηττάται στα βασικά μέτωπα της καθημερινής ζωής. Μετά τις συνταρακτικές  αποκαλύψεις για δημοσίους υπαλλήλους -τέρατα που παίρνουν παχυλούς ή και διπλούς μισθούς, ανάπηρους -μαϊμούδες και τυφλούς που περνάνε την κλωστή από τη βελόνα, φωτίστηκε μια ακόμη ζωτική αιτία της κοινωνικής καταστροφής.

«Μοιάζουμε κι εμείς με τους ηττημένους Πέρσες»

"Πέρσες" του Αισχύλου, Ρωμαϊκό Ωδείο Πάτρας, 21-22 Αυγούστου 2014

της Ιλειάνας Δημάδη

Αυτό υποστηρίζει η Νικαίτη Κοντούρη, η οποία σκηνοθετεί τους «Πέρσες» του Αισχύλου με πρωταγωνιστές τους Άκη Σακελλαρίου, Γιάννη Φέρτη, Λάζαρο Γεωργακόπουλο και Γιώργο Κολοβό, σε μια μεγάλη παραγωγή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος η οποία κλείνει και το Φεστιβάλ Επιδαύρου, με ένα εμβληματικό ποίημα του Καβάφη να δίνει τον τόνο.

Τι εγυρεύαμεν εκεί στη Σαλαμίνα, στόλους να κουβανούμε και να ναυμαχούμε: οι στίχοι από τη «Ναυμαχία» του Κ.Π. Καβάφη γίνονται ένα με το λόγο του Αισχύλου στην παράσταση της Νικαίτης Κοντούρη, η οποία προσθέτει επίσης στους «Πέρσες» έναν τριμελή Χορό πεπλοφόρων γυναικών που θρηνούν για τους άντρες που χάθηκαν. Τις εγκιβωτίζει στο επιβλητικό σκηνικό του Γιώργου Πάτσα –ένα επικλινές πατάρι σε σχήμα ρόμβου– και τις ονομάζει «νύφες του πένθους». Ένα ισχυρό όσο και δυσοίωνο έμβλημα δύναμης, εξουσίας κι επιθετικότητας στέκει στη σκηνή: ο αετός. Η σκηνοθέτις μας θυμίζει ότι «αυτός είναι το σύμβολο της περσικής αυτοκρατορίας, των Βυζαντινών και, βέβαια, των Αμερικανών». 

Ούτε ένα ελληνικό όνομα δεν ακούγεται στην παλιότερη σωζόμενη ελληνική τραγωδία «Πέρσες» (472 π.Χ. ) του Αισχύλου. Ακούγεται όμως ο περίφημος παιάνας: «Ω παίδες Ελλήνων, ίτε ελευθερούτε πατρίδα». Ο Αισχύλος, δραματικός ποιητής, πολεμιστής, αδερφός νεκρού μαραθωνομάχου και σκεπτόμενος πολίτης, τοποθέτησε τη δράση στα Σούσα και μίλησε για τον αντίκτυπο που είχε στους ηττημένους Πέρσες η –προ οκταετίας– νίκη των Ελλήνων στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας (480 π.Χ. ). Κατέθεσε έτσι το πρώτο ιστορικό δράμα και το πρώτο αντιπολεμικό έργο που έχει φτάσει στα χέρια μας από την αρχαιότητα: ένας έμμεσος ύμνος του ελληνικού πνεύματος, ένα μήνυμα στους σύγχρονούς του να περιφρουρήσουν το πολίτευμα της δημοκρατίας και ταυτόχρονα μια υπενθύμιση των δεινών που φέρει η ύβρις. Ή όπως λέει η σκηνοθέτις: «Ένα βαθιά πολιτικό έργο, που αντιπαραθέτει τη δημοκρατία με την τυραννία και κρούει τον κώδωνα στην αμετροέπεια και την αλαζονεία των ανθρώπων, και ειδικά των ηγετών τους, οι οποίοι­ μπορούν να προκαλέσουν τον αφανισμό ενός ολόκληρου λαού με τα μεγαλεπήβολα σχέδιά τους. Η παρουσία των νεκρών στοιχειώνει το έργο».

Το πρώτο sold out της σεζόν, ένας θρίαμβος του Γ. Κακλέα

"Βάτραχοι"  του Αριστοφάνη, Ρωμαϊκό Ωδείο Πάτρας, 18-19 Αυγούστου 2014

της ΟΛΓΑ ΣΕΛΛΑ

Ενας βάτραχος  (εκείνο το παλιό αγαπημένο αυτοκίνητο) περίμενε τους θεατές καθώς έμπαιναν στο αρχαίο θέατρο Επιδαύρου. Ευθεία αναφορά του σκηνογράφου Μανόλη Παντελιδάκη στην ομώνυμη κωμωδία του Αριστοφάνη, την πιο ώριμη, την πιο τραγική, την πιο λυρική του. Οι «Βάτραχοι» ήταν η δεύτερη φετινή παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου για τα Επιδαύρια και, περιέργως πώς, ήταν φέτος η μόνη κωμωδία στην Επίδαυρο. Να ήταν γι’ αυτό που ο κόσμος έσπευσε κατά χιλιάδες και έγινε το πρώτο sold out στα φετινά Επιδαύρια το Σάββατο; (Οσο για την παράσταση της Παρασκευής, είχε 9.000 άτομα.) Περιμένοντας την έναρξη της παράστασης, που λόγω του μεγάλου πλήθους άρχισε γύρω στις 9.15 μ.μ., παρατηρούσαμε τα πολλά (ίσως υπερβολικά πολλά) αντικείμενα που υπήρχαν πάνω στην ορχήστρα: μερικές οθόνες παλιών τηλεοράσεων, μισοσπασμένες αρχαίες κολόνες, καμένοι κορμοί δέντρων, σκόρπιες βαλίτσες κι ένα κτίριο με σκοτεινά τούνελ. Ολα παρέπεμπαν στο ζοφερό τοπίο του Αδη, όπου κατεβαίνει ο Διόνυσος για να φέρει πίσω τον Ευριπίδη, αφού μετά τον θάνατό του στέρεψε από ποιητές η Αθήνα.

Οι «Βάτραχοι» που σκηνοθέτησε ο Γιάννης Κακλέας ξεκίνησαν με την εκθαμβωτική ιέρεια της Εβελίνας Παπούλια, που τραγούδησε, απήγγειλε αρχαίους στίχους, έκανε τα πάντα και ήταν μια τέλεια ιέρεια. Κι αμέσως μετά... Γιώργος Σεφέρης: «Τ’ αγάλματα είναι στο μουσείο...». Και μετά ο Διόνυσος (Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, σε μεγάλα κέφια με λέοπαρντ αμφίεση ως Ηρακλής) και ο δούλος του ο Ξανθίας (ο Πάνος Βλάχος κέρδισε τις εντυπώσεις στην πρώτη του Επίδαυρο). Από την αρχή ήταν φανερό ότι η διασκευή του Γιάννη Κακλέα κάποιον άλλον αέρα έφερνε. Αφήνοντας πίσω τις ευκολίες που έχουμε μπουχτίσει τα τελευταία χρόνια σε παραστάσεις Αριστοφάνη, ανέδειξε το χιούμορ μέσα από τους ευφυείς διαλόγους και τους καλούς ηθοποιούς που είχε στη διάθεσή του. Κι επειδή οι «Βάτραχοι» είναι μια κωμωδία που συνομιλεί πολύ και πολλές φορές με το αρχαίο δράμα (του Ευριπίδη και του Αισχύλου κυρίως), θυμίζοντας στίχους από τις τραγωδίες τους, οι ηχογραφημένες φωνές του Αλέξη Μινωτή και της Κατίνας Παξινού «ξαναέπαιξαν» τους παλιούς τους ρόλους. Μια συγκινητική έμπνευση του Γιάννη Κακλέα.

Δελτίου Τύπου της ΑΔΕΔΥ: Ο αγώνας για την ακύρωση της αξιολόγησης συνεχίζεται

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. χαιρετίζει τον αγώνα των εκατοντάδων χιλιάδων Δημοσίων Υπαλλήλων που με την αποφασιστικότητα τους και τη συσπείρωσή τους έχουν ανατρέψει τα σχέδια της κυβέρνησης να χρησιμοποιήσει την αξιολόγηση ως εργαλείο για την κατεδάφιση των κοινωνικών υπηρεσιών του Δημοσίου και την απόλυση δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων. Η απόφαση του Εφετείου ερμηνεύει περιοριστικά το Καταστατικό της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. και θεωρεί ότι «δεν προέβη το Γ.Σ. της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. στην κήρυξη της απεργίας, υπό την μορφή της αποχής, αλλά εξουσιοδότησε ανοικτά την Εκτελεστική Επιτροπή να προβεί αυτή στην κήρυξη απεργίας κάθε μορφής και όχι μόνο στον καθορισμό των λεπτομερειών διεξαγωγής και πραγματοποιήσεώς της». Για αυτόν τον τυπικό λόγο το Εφετείο κηρύσσει «παράνομη» την απεργία – αποχή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

Το σημαντικό, όμως, για το συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας μας είναι ότι η απόφαση του Εφετείου ανατρέπει την πρωτόδικη απόφαση, η οποία προέβλεπε ότι απαιτείται απόφαση Συνεδρίου της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. και συνακόλουθα των Ομοσπονδιών του Δημοσίου για κήρυξη Απεργίας. Αποδέχεται ότι αρμόδιο όργανο για την κήρυξη της Απεργίας είναι το Γενικό Συμβούλιο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ., όπως εξάλλου προβλέπει και το καταστατικό της.

Δελτίο Τύπου της ΑΔΕΔΥ: Ο αγώνας συνεχίζεται και θα είναι νικηφόρος

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ

Οι κινητοποιήσεις ενάντια στο νόμο για την ‘αξιολόγηση’, έχουν πάρει πλέον γενικευμένα χαρακτηριστικά. Η προσπάθεια της Κυβέρνησης να ποινικοποιήσει τους αγώνες μας και ταυτόχρονα να εκφοβίσει τους εργαζόμενους επισείοντας την απειλή των πειθαρχικών, έφερε για αυτήν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα.

Οι εργαζόμενοι συσπειρώθηκαν γύρω απ’ τα σωματεία τους, πραγματοποίησαν πρωτόγνωρες σε μαζικότητα γενικές συνελεύσεις και με καθολικό τρόπο αρνήθηκαν να πάρουν μέρος σε οποιαδήποτε διαδικασία υλοποίησης του νόμου, καταθέτοντας τα φύλλα αξιολόγησης στα σωματεία τους. Η καθολική συμμετοχή στην Απεργία – Αποχή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. οδήγησε στην ακύρωση των χρονοδιαγραμμάτων της Κυβέρνησης και ουσιαστικά ανοίγει το δρόμο, μέσα από τη συνέχιση αυτών των κινητοποιήσεων, για τη συνολική κατάργηση του νόμου.

ΛΑΤΣΗΣ FOR PRESIDENT!

Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ

Από τις εκλογές του 2009 και μέχρι σήμερα από διάφορες κρίσιμες θέσεις πέρασαν κι άλλοι παραμένουν οι:

Ταμβακάκης – Διοικητής της Εθνικής Τράπεζας (στέλεχος της Eurobank)

Καραμούζης – Μέλος του ΔΣ του ΟΤΕ (στέλεχος της Eurobank)

Ρογκάκος – Οικονομικός διευθυντής ΟΠΑΠ (στέλεχος της Eurobank)

Αρχοντίδης – Μέλος του ΔΣ του ΟΠΑΠ (στέλεχος της Eurobank)

Μητρόπουλος – Διευθύνων σύμβουλος Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων (στέλεχος της Eurobank)

Χαρδούβελης – Υπουργός Οικονομικών (στέλεχος της Eurobank)

Αναστασίου – εσχάτως διορισθείς στη θέση του γενικού γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών  (στέλεχος της Eurobank)

Κατόπιν αυτών προκύπτει:

Α) Η επάνδρωση του κρατικού μηχανισμού από πρώην και νυν στελέχη της Eurobank φαίνεται να αποτελεί πυλώνα διαχείρισης των υποθέσεων του έθνους. Με άλλα λόγια η Eurobankείναι ένα εθνικό φυτώριο σωτήρων!

Β)  Πολύ σωστά αφού η Eurobank προμηθεύει με σωτήρες τον τόπο, της δόθηκαν μερικά δισεκατομμύρια, που τα φορτώθηκε ο ελληνικός λαός, ώστε να συνεχίσει να εκπαιδεύει στελέχη που στην  συνέχεια θα μας κυβερνούν σεμνά και ταπεινά (με ή χωρίς μνημόνια)

Γ) Αν κάποια στιγμή κάτι πάει στραβά, και η Eurobank δεν μπορέσει να βγάλει νέους υπουργούς, γραμματείς και λοιπούς εθνοσωτήρες, ας αναλάβει απευθείας ο κ. Λάτσης (οσονούπω χηρεύει και η θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας). Τί καλύτερη επιλογή;

Δημοσιεύτηκε στο http://www.imerodromos.gr/latsis-for-president/